گروهی متشکل از ۸۰ شرکت‌کننده  شامل ۴۱ مرد و ۳۹ زن  با شاخص توده بدنی (BMI) بین ۲۵ تا ۳۰ و چرخه خواب کمتر از ۶.۵ ساعت در شبانه‌روز در این مطالعه شرکت کردند. در یک آزمایش خواب دو هفته‌ای، آن‌ها به دو گروه تقسیم شدند که گروه اول ساعت خواب خود را افزایش داده بود و گروه دوم طبق عادت همیشگی خود، با همان برنامه خواب پیش می‌رفت. در این آزمایش هیچ رژیم غذایی یا فعالیت بدنی به برنامه معمول روزانه آن‌ها اضافه نشد.

محققان دریافتند که شرکت‌کنندگان در این مطالعه اگر حداقل یک ساعت بیشتر از حد معمول بخوابند، به‌طور متوسط در روز ۲۷۰ کالری کمتر مصرف می‌کنند. هر یک ساعت افزایش در طول مدت خواب با کاهش انرژی دریافتی درحدود ۱۶۲ کیلو کالری در روز همراه بود. علاوه بر این، یافته‌های مربوط به دریافت انرژی، مصرف انرژی و وزن پس از تعدیل اثرات جنسی یا چرخه قاعدگی نیز مشابه بود.

شرکت‌کنندگانی که خواب طولانی‌تر از حد معمول داشتند، به‌طور متوسط ۰.۸۷ کیلوگرم در دو هفته از دست داده‌اند. اما کسانی که طبق همان برنامه خواب پیش رفتند، بدون توجه به فعالیت‌های روزانه - که در هر فرد متفاوت است - به طور میانگین ۰.۴۸ کیلوگرم وزن اضافه کردند. به عبارت دیگر، اگر تمدید خواب -یک ساعت بیشتر خوابیدن- به مدت سه سال حفظ شود، تقریبا با کاهش وزن ۱۲ کیلوگرمی روبرو می‌شویم.

همانطور که نویسندگان این مقاله پیشنهاد می‌کنند، یافته‌ها اهمیت بهبود و حفظ مدت خواب کافی را به عنوان یک هدف بهداشت عمومی برای پیشگیری از چاقی نشان می‌دهد. خواب کوتاه باید به عنوان یک عامل خطر برای چاقی شناخته شود.
براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، در حال حاضر حدود دو میلیارد بزرگسال در سراسر جهان اضافه وزن دارند. به عبارت دیگر، حدود ۲۵ درصد از جمعیت جهان با مشکل اضافه وزن دست و پنجه نرم می‌کنند.